طراحی مدل تخصیص بهینه منابع در بانک ها با استفاده از مدل های سیستم های تولیدی با خطوط تولید موازی

صنعت بانکداری در دنیا و به ویژه در ایران ،جزو آن دسته از سازمانهای رقابتی هستندکه در آنها فعالیتهایی به صورت موازی و سری در جهت تحقق اهداف صورت می گیرد. جهت نیل به این اهداف ، هدف گذاری برای دوره بعدی فعالیت از موضوعات بسیار حساس و با اهمیت می باشد.  تصمیماتی که مدیران اجرائی شرکت ها در زمینه افزایش ثروت سهامداران می گیرند تا حدی در گرو پیش بینی هائی است که از وقایع آینده می کنند. آنان با پیش بینی های کوتاه مدت و بلندمدت، برنامه های مالی شرکت را تهیه می کنند. این مقاله یک روش برای طراحی تولید و تخصیص بهینه منابع برای یک واحد تصمیم گیرنده مرکزی با چندین واحد تولیدی که هریک شامل خطوط موازی تولید هستند را مورد مطالعه قرار می دهد. برای این منظور، میزان ورودی مصرف شده و خروجی تولید شده در فصل قبلی تولید و همچنین ظرفیت ورودی و خروجی ها مفروض هستند. به عبارت دیگر ، برنامه ارائه شده جدید باید به گونه ای تدوین گردد که میزان کارایی نسبی همه خطوط تولید در فصل بعدی تولید بهبود یابند. در این مقاله، فرض شده است که با افزایش مقادیر ورودی ، خروجی های هریک از خطوط تولید در فصل بعدی تولید ، افزایش بیابند. در انتها به منظور نشان دادن قابلیتهای روش اشاره شده ، یک مثال کاربردی روی داده های یکی از بانکهای  تجاری کشور ارائه خواهد شد.